Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

ΕΝΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ-ΑΠΟΒΟΛΗ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ:
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ-ΑΠΟΒΟΛΗ ΑΓΧΟΥΣ
ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

Του Γεωργίου Ελ. Χατζιδάκη
Διευθυντή Fulfill Contacts και Guerilla Marketing
Συμβούλου Επικοινωνίας
GiorgosHatzidakis @ facebook
Γιώργος Χατζιδάκης @ linkedin
HatzidakisGiorg @ twitter

Η εικόνα είναι γνωστή σε όλους μας: ταλαιπωρημένα ζωάκια που κοιτάζουν με περίλυπο βλέμμα τους περαστικούς, ενώ μαμάδες-μπαμπάδες κυριολεκτικά σέρνουν μακριά τους τα, εμφανώς καλοζωϊσμένα, παιδιά τους με φράσεις του τύπου: «μην πλησιάζεις είναι βρώμικο», «θα κολλήσεις τίποτα», «μη θα σε δαγκώσει» κ.ο.κ.

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε επίσης καθημερινά τριγύρω μας: φοβικοί ενήλικες, αποξενωμένοι από τη ζωή, κυριαρχούμενοι από άγχη, υποχόνδριοι, καταπιεσμένοι. Αναπαράγουν το μοντέλο, είτε διώκοντας μετά μανίας τα ταλαίπωρα αδέσποτα που συναντούν είτε «χαρίζοντας» κουταβάκια (συχνά-πυκνά ακριβοαγορασμένες «ράτσες» του συρμού, εντελώς ακατάλληλες για τα ελληνικά δεδομένα) που θα εγκαταλειφθούν μόλις πάψουν να είναι «χαριτωμένα» ή απλά αλλάξουν οι συνθήκες.

Η χώρα μας; Ουραγός στον τομέα διαχείρισης των αδέσποτων με θλιβερές πρωτιές κακομεταχείρισης και υποχρεωτικά «εξαγωγέας» σκύλων σε κράτη όπου οι άνθρωποι κατανοούν την αξία τους. Η δυσφήμιση που, άξια, «κερδίζουμε» κάθε χρόνο στα blogs και στα sites των ανά την υφήλιο φιλόζωων; Priceless όπως λέει και γνωστή διαφήμιση. Μια ματιά σε οποιαδήποτε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης θα δείξει χιλιάδες αναφορές του τύπου “boycott Crete, Athens, Salonica, Greece”. Και δικαίως, αφού σε όλες αυτές τις περιοχές έχει συμβεί κάποια αισχρότητα σε βάρος των συμπαθών τετράποδων.

Από την άλλη πλευρά οι φιλοζωϊκές οργανώσεις, αλλά και οι φορείς των ΟΤΑ, «πνίγονται» από το δυσβάσταχτο βάρος του ογκούμενου αριθμού αδέσποτων που συγκεντρώνουν. Διαρκούσης της κρίσης, και με τα κονδύλια μειούμενα καθημερινά, θα οδηγηθούμε σύντομα σε φρικιαστικές λύσεις «αμερικάνικου» τύπου (βλ. ευθανασία).

Κι όμως υπάρχει λύση. Λύση λειτουργική, πρωτοποριακή, σύμφωνη με τη διεθνή παιδοψυχολογία και με το χαρακτήρα της εκπαίδευσης, που είναι τελικά η μοναδική μακροχρόνια. Όπως καταδήλωσα και από τον τίτλο, η λύση αυτή είναι η ένταξη σε κάθε σχολείο (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) της Ελλάδας ενός αδέσποτου σκύλου ως μασκώτ, φιλοξενούμενου.

Ξέρω ότι πολλοί θα εκπλαγούν από την ιδέα, αλλά αναλογιστείτε για λίγο τα τεράστια οφέλη για τα παιδιά:

C   Ανάπτυξη υπευθυνότητας: έχοντας την ευθύνη (που μπορεί να οριστεί εκ περιτροπής ανά τάξη/τμήμα) ενός ζωντανού πλάσματος, τα παιδιά θα αρχίσουν να μαθαίνουν από νωρίς την έννοια της υπευθυνότητας. Αυτό μακροπρόθεσμα θα δημιουργήσει υγιέστερους ενήλικες, λιγότερο ευθυνόφοβους.

C   Εκπαίδευση: βιώνοντας τη «συγκατοίκηση» με ένα άλλο ζωντανό πλάσμα, τα παιδιά θα μάθουν από νωρίς να εκτιμούν τις ανάγκες του. Αν αυτό σημάνει λιγότερους γονείς που αγοράζουν κουτάβια ως δώρο, καλύτερα για όλους. Το πιθανότερο όμως είναι να οδηγήσει σε μακροχρόνιες σχέσεις.

C   Καλύτερη ψυχολογία – πνευματική υγεία – αποβολή άγχους: η επαφή με ένα κατοικίδιο, η ίδια η πράξη του να το χαϊδεύει κανείς, λειτουργεί ιδιαίτερα αγχολυτικά, όπως έχουν καταδείξει πολυετείς μελέτες. Τα παιδιά που βρίσκονται κάτω από αυξημένη πίεση πλέον θα έχουν έτσι τη δυνατότητα να βρίσκουν ένα καταφύγιο.

C   Καταπολέμηση φοβιών: πέρα από την προφανή φοβία των ζώων, η «συγκατοίκηση» για αρκετά χρόνια με ένα ζώο που γερνάει (και πιθανώς πεθαίνει) βοηθά θεαματικά να αποδεχτεί κανείς ως κομμάτι της ζωής την ενηλικίωση, τη γήρανση και τελικά το θάνατο. Νευρώσεις που έχει δημιουργήσει η «αμερικάνικη» θεοποίηση της αιώνιας νεότητας και η απομάκρυνση-εγκλεισμός των γερόντων θα καταπολεμηθούν εν μέρει χάρη σε αυτή την πρωτοβουλία.

C   Υγεία: τα παιδιά που βρίσκονται κοντά σε ζώα, αναπτύσσουν πολύ λιγότερες αλλεργίες, όπως επίσης έχουν δείξει ιατρικές μελέτες. Επίσης εξοικειώνονται ταχύτερα με έννοιες όπως η σωστή διατροφή, αφού μαθαίνουν να μετρούν δοσολογίες φαγητού κ.ο.κ.

Προφανώς υπάρχουν πολλαπλά οφέλη και για το κοινωνικό σύνολο. Κάποια από αυτά περιλαμβάνουν:

þ      Ελάφρυνση των υποδομών: οι προαναφερθείσες φιλοζωϊκές και οι φορείς των ΟΤΑ θα ελαφρυνθούν σημαντικά με τη μετακίνηση κάποιων χιλιάδων ζώων στα σχολεία. Προφανώς το μακροχρόνιο όφελος θα είναι ακόμη σημαντικότερο.

þ      Αντιστροφή του ανθελληνικού πνεύματος που έχει αναπτυχθεί στους φιλόζωους κύκλους διεθνώς: με τον πρωτοπόρο χαρακτήρα αυτής της ενέργειας, θα ανακτήσουμε χαμένο έδαφος στο μυαλό μιας σημαντικής ομάδας ανθρώπων παγκοσμίως, οι οποίοι τώρα μας κατακρίνουν.

þ      Μείωση των φαινομένων βίας ενάντια στα ζώα, μείωση των αλλεργιών, της παχυσαρκίας κ.ο.κ.: όλα τα προαναφερθέντα επιβαρύνουν είτε τα σώματα ασφαλείας της χώρας (καταγγελίες, μηνύσεις κ.ο.κ.) είτε τους μηχανισμούς υγείας. Η παραμικρή μείωσή τους μπορεί να οδηγήσει σε οφέλη εκατομμυρίων ευρώ για τους αντίστοιχους προϋπολογισμούς.

þ      Καταπολέμηση του φαινομένου του «σπισισμού»: δυστυχώς η διαστροφή της ψυχολογίας του παγκόσμιου (και προφανώς του ελληνικού) πληθυσμού από τις σπισιστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμός – Χριστιανισμός – Μωαμεθανισμός) είναι καταλυτική. Θεωρώντας ότι έχουμε «άνωθεν» την άδεια, βιάζουμε ανενδοίαστα το περιβάλλον και τους υπόλοιπους συγκάτοικούς μας στον Πλανήτη, χρησιμοποιώντας ότι θέλουμε και πετώντας τα υπόλοιπα. Η συμβίωση με τουλάχιστον ένα άλλο ζωντανό πλάσμα ίσως καταπολεμήσει μερικώς αυτή τη λανθάνουσα ψυχολογία.

Επειδή πολλοί θα αμφισβητήσουν τη βιωσιμότητα του εν λόγω εγχειρήματος, καταθέτω μερικές ιδέες για το πώς θα μπορούσε να οργανωθεί:

Ø       Ανάλογα με τον αριθμό μελών τους, τη γεωγραφική περιοχή στην οποία δραστηριοποιούνται και τις δυνατότητές τους, και το πού έχουν τα παιδιά τους τα ίδια τα μέλη, οι φιλοζωϊκές «χρεώνονται» με έναν αριθμό σχολείων ανά περιοχή.
Ø       Κατόπιν συναντούνται με τα προεδρεία των Γονέων και Κηδεμόνων και των Μαθητών κάθε σχολείου, καθώς και με το Διευθυντή, ώστε να επιλεγεί το αδέσποτο που θα αναλάβουν.
Ø       Διαμορφώνεται χώρος στο προαύλιο για το υιοθετημένο πλέον και χωρίζεται, ώστε να μπορεί να απομονωθεί.
Ø       Σε ειδική μικροτελετή, γίνεται η επίσημη υιοθεσία, ενώ υπογράφεται συμφωνητικό υιοθεσίας από το σχολείο.
Ø       Οι φιλοζωϊκές αναλαμβάνουν την εκπαίδευση των παιδιών γύρω από τις ανάγκες του υιοθετημένου τους συντρόφου, ενώ επισκέπτονται σε τακτά διαστήματα τα σχολεία, ώστε να επιβλέπουν τη σωστή τήρηση βασικών κανόνων. Αυτοί περιλαμβάνουν: Τακτική βόλτα, συλλογή (με γάντια και σακούλα) κοπράνων, σωστή διατροφή, παιχνίδι με τα παιδιά στα διαλείμματα.
Ø       Ο κτηνιατρικός έλεγχος παραμένει στις φιλοζωϊκές και τους (συνήθως εθελοντές) κτηνιάτρους τους.
Ø       Κάποιος εθελοντής από το προσωπικό του σχολείου ορίζεται ως «champion» του προγράμματος και αποτελεί το σημείο επαφής με τις φιλοζωϊκές.
Ø       Για ευνόητους λόγους, υιοθετούνται μόνο ενήλικα ζώα, χωρίς ιστορικό επιθετικότητας ή φοβιών.
Ø       Τη διατροφή των ζώων μπορεί να αναλάβει μεγάλη εταιρεία παραγωγής-εμπορίας ζωοτροφών είτε εντελώς χορηγικά είτε μερικώς (π.χ. με μια έκπτωση στη χονδρική της τάξης του 30-50%). Είμαστε σε θέση να διαπραγματευτούμε μια παρόμοια συμφωνία, που θα έχει για το χορηγό το όφελος της δωρεάν διαφήμισής του στο σχολείο (σήμανση στο σπιτάκι του σκύλου κ.ο.κ.) αλλά και τη γενικότερη εικόνα που μπορεί να δημιουργήσει.
Ø       Για την τόνωση του ενδιαφέροντος των μαθητών, θα διενεργούνται ετήσιοι διαγωνισμοί είτε των ίδιων των ζώων (π.χ. καλλιστεία, διαγωνισμοί ανταπόκρισης, agility) είτε των μαθητών με θέμα τα υιοθετημένα τους (π.χ. ζωγραφικής, έκθεσης).
Ø       Τέλος, οικογένειες που το επιθυμούν και πληρούν τις προϋποθέσεις, θα μπορούν να υιοθετήσουν στο σπίτι τους κάποιο από τα εν λόγω σκυλάκια, αδειάζοντας θέσεις

Είναι σίγουρο ότι η απλή ανάγνωση των ανωτέρω, αδιάσειστων, επιχειρημάτων θα έχει πείσει και τους διστακτικότερους ότι
η υιοθέτηση της παραπάνω ιδέας θα λύσει αποτελεσματικά και μακροπρόθεσμα πολλά προβλήματα, όχι μόνο των αδέσποτων,
αλλά της κοινωνίας μας πρωτίστως.
Αν ο αφορισμός: «μέτρο του πολιτισμού μιας κοινωνίας είναι η συμπεριφορά της προς τα ζώα» ισχύει, τότε η ελληνική κοινωνία των αρχών του 21ου αιώνα βρίσκεται κάπου κοντά στη βαρβαρότητα. Καιρός να σκεφτούμε πρωτότυπα (κάτι για το οποίο υποτίθεται φημιζόμαστε ως φυλή) και να δράσουμε ανάλογα!


Υ.Γ.: Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη από τους φίλους γατόφιλους, αλλά όντας ο ίδιος αλλεργικός στις γάτες και έχοντας 3 σκυλιά δεν έχω μοιραστεί ποτέ χώρο με γάτα. Επίσης δεν γνωρίζω κατά πόσο τα προαναφερθέντα οφέλη ισχύουν για τις γάτες (κάποια σίγουρα ισχύουν, αλλά έχει γίνει πολύ φασαρία για το τοξόπλασμα – που αγνοώ) και επίσης αν δύναται μια γάτα να στεγαστεί σε σχολείο, δεδομένου του «ανεξάρτητου» χαρακτήρα των εν λόγω συμπαθών τετράποδων. Είμαι ανυπόμονος να μάθω τι ισχύει και να προσθέσω λήμματα.

11 σχόλια:

  1. Μπράβο Γιώργο. Αν και δεν είμαι "δηλωμένος" ζωόφιλος, επικροτώ την άποψή σου. Μακάρι να τα καταφέρεις. Θα προσπαθήσω να φέρω το θέμα στο ΔΣ του Συλλόγου Γονέων του ΛΛΝΣ που πάνε τα παιδιά μου και αν έχω εξέλιξη, θα σε ενημερώσω. Καλό κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιώργο, μου έφτιαξες τη μέρα! Και αυτό γιατί η ιδέα που περιγράφεις στον κεντρικό της πυρήνα είναι κάτι που τριγυρνάει συνέχεια στο μυαλό μου τον τελευταίο χρόνο... Αν κι εσύ την πήγες ένα βήμα παραπέρα! Το μόνο που σκέφτομαι ότι μπορεί να γίνει είναι να έρθεις σε επαφή με την Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Ζωωφιλικών Σωματείων και την GAWF και να δείτε πως μπορεί αυτή η πρόταση να κατατεθεί επίσημα στην Διαμαντοπούλου. Θεωρώ ότι είναι η μόνη λύση που "χτυπάει" το πρόβλημα στη ρίζα.. Και πάλι, μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας επικροτω για αυτη σας τη σκεψη αλλα δυστυχως, οσο και να μου αρεσει... δε συμφωνω καθολου.
    Γιατι;

    Γιατι
    1)τα περισσοτερα παιδια δεν εχουνε απο το σπιτι τους φιλοζωη συνειδηση και το αποτελεσμα θα ειναι να βασανιζουν το σκυλακι στο σχολειο, οταν φυσικα δεν τους βλεπει κανενας ή με την "ευλογια" αυτου που εχουν "αναγκασει" να φυλαει το σκυλακι γιατι και ο ιδιος δεν το πολυθελει...απλα τον εχουν βαλει να το κανει. Οχι να το κλωτσανε μονο και το χτυπανε με κλαδακια και να του πετανε πραγματα... Αλλα μπορουν και να το "βασανισουν" και χωρις καν να το αγγιζουν, φωναζοντας του, κανοντας του γκριματσες και πολλα αλλα, πιστεψτε με τα παιδια εχουν πολυ μεγαλυτερη φαντασια, απο τους ενηλικες, στα πειραγματα τους. Τα μαλωσε ο δασκαλος;; 'Η οι γονεις; που θα βγαλουν το αχτι τους; στους συμμαθητες τους και στο...σκυλακι του σχολειου.

    2) Οι γονεις μπορει να μη χαρουν καθολου με το καινουργιο "αποκτημα" των σχολειων για πολλους λογους, γιατι δεν τα θελουνε, γιατι πιστευουν πως τα παιδια τους θα κολλησουνε τπτ, γιατι πιστευουν πως θα δαγκωσουν τα παιδια τους κτλ κτλ. Οπως σκεφτονται δλδ ολοι οι ημιμαθεις ανθρωποι ή...οι "καθολου μαθεις"! Ετσι λοιπον με ΚΑΘΕ ευκαιρια θα παραπονιουνται με χιλιες δυο δικαιολογιες και στο τελος αν τα καταφερουνε να απομακρυνουνε το σκυλακι απο το σχολειο "τους", το πιθανοτερο ειναι να δημιουργηθει αλλο ενα αδεσποτο.... 'Η στην χειροτερη, καποιος γονιος ενοχλημενος με το "βρομερο αντικειμενο που πηγε και μαζεψε το σχολειο" να του ριξει κρυφα το βραδι καμια φολα και τελειωσε το θεμα. Το σκυλακι θα πεθανει εν αγωνια.

    3) εδω οι δημοι παρατανε στη μοιρα τους τα αδεσποτα της περιοχης τους, τα καταφυγια υποδουλευουν, οι υπαλληλοι δεν εχουν λεφτα να συντηρησουν τα τοσα πολλα αδεσποτα (λεφτα που μαζευονται απο ερανους και προσωπικα πορτοφολια), οι δημαρχοι ΑΠΑΡΝΙΟΥΝΤΑΙ να κανουν αυτο που ειναι υποχρεωμενοι να κανουν παιρνοντας αυτη τη θεση και δεν δινουν ουτε ενα ευρω στα καταφυγια τα οποια αναγκαστικα κλεινουν.... αλλα προτιμουν να δωσουν λεφτα για φολες τις οποιες πετανε στο δρομο καποιοι υπαλληλοι υπο τις διαταγες του δημαρχου! Και θελετε να δωσουν λεφτα στα σχολεια να συντηρουν απο ενα σκυλακι..... Ουτοπια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δε μπορουμε ετσι ξαφνικα να αρχισουμε εκπαιδευση των παιδιων στη φιλοζωια...αν δεν ξεκινησουμε απο τους γονεις! 'Η τουλαχιστον ταυτοχρονα! Και οχι με ενα τροπο με τον οποιο το πιθανοτερο θα ειναι να βασανιστουν τα περισσοτερα απο τα κακομοιρα τα σκυλακια. με αυτον το τροπο ειναι σαν να τα κανουμε πειραματοζωα!
    Δεν εχετε ακουσει ποσες μα ΠΟΣΕΣ φορες εχουν πιαστει παιδια (και μαλιστα προσφατα, μιλαμε για μεσα σε 3-4 μηνες) να βασανιζουν ζωα, εξω απο το σχολειο τους, μεσα στο σχολειο τους...ακομα και ο ιδιος ο διευθυντης του σχολειου αναμιχθηκε στο βασανισμο σε μια περιπτωση!!! Μιλαμε για πολλα αρθρα με πιο προσφατο ενα σημερινο! οριστε και το λινκ: http://www.facebook.com/?ref=home#!/note.php?note_id=199682820047136&id=100000925010191

    Πως τα παιδια θα αλλαξουν ξαφνικα μυαλλα οταν το παραδειγμα στο σπιτι τους ειναι ακριβως το αντιθετο; παντου φολες, παντου πατημενα, παντου κρεμασμενα απο τα δεντρα, παντου πυροβολημενα, παντου....απανθρωπιες!! και το θεωρουν και απολυτα φυσικο!

    Πριν μερικες μερες, περασε μια κοπελα με το σκυλακι της απο μια στοα που χωρανε 15 ανθρωποι ο ενας διπλα στον αλλο να περπατησουνε. Και ητανε ενας "ανθρωπος" με την γυναικα του και τα 2 παιδια του ο οποιος περιμενε να φυγει πρωτα η κοπελιτσα με το "τερας" και αφου ειχε απομακρυνθει αρκετα τοτε αποφασισε πως ητανε η καταλληλη στιγμη να προχωρησουνε και αυτοι και ειπε κοιταζοτας την κοπελιτσα απο μακρια: "Τωρα του ριχνεις φολα ή οχι;;;" με υφος και πολυ βαρυ πυροβολικο.....
    Δυστυχως δεν ημουν εγω μαρτυρας της σκηνης αλλα ο φιλος μου αλλιως θα με βλεπατε στις ειδησεις....
    Εχω δυο σκυλια στην αυλη μου και αρκετες φορες τη βδομαδα περνανε καποια παιδια απέξω και τα πειραζουνε, τους φωναζουνε, τους γαβγιζουνε, τους κανουνε αγριους ηχους, με αποτελεσμα τα σκυλια μου να πηδανε πανω στην πορτα και να γαβγιζουνε κι αυτα αγρια στα παιδια. και οσο πιο αγρια γαβγιζουνε, τοσο τα κολοπαιδα αυτα τα πειραζουνε χειροτερα! Καμια φορα κουβαλανε και ενα απο τα αδεσποτα τις γειτονιας μαζι για να κανουνε μαγαλυτερη φασαρια καθως το αδεσποτο και τα δικα μου γαβγιζονται και μεταξυ τους.Πολλες φορες φορες δεν προλαβαινω να βγω εξω να τα πιασω απο το αυτι, φευγουνε γρηγορα, αλλα και οσες φορες εχω προλαβει να βγω και μαλιστα εχω κανει και 2 παρατηρησεις στη μητερα τους, δε σταματανε! Ευτυχως εχω καιρο να τα δω, ελπιζω να μετακομισανε στην Αλασκα!

    Και ολα αυτα σας τα λεω για εναν και μονο λογο....
    Ειστε ακομα σιγουρος πως η σκεψη σας αυτη θα λειτουργησει σωστα; Ο καθενας απο εμας εχει ΠΟΛΛΕΣ προσωπικες ιστοριες να διηγηθει με βασανισμους ή κακοποιηση ή παραμεληση ζωων... Φανταστητε λοιπον ποσοι ανθρωποι υπαρχουν που θα αντιδρασουν σε αυτη την ιδεα και θα την χαρακτηρισουν....το λιγοτερο "γραφικη". Το χειροτερο θα ητανε να γινει και τα ζωακια να βασανιστουν, οπως και θα γινει 100% σε πολλα σχολεια.
    Η ανθρωποτητα ΔΕΝ ειναι ετοιμη για τετοιες πρωτοτυπες ιδεες.
    Δυστυχως........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Knakion Filoxenia Mystras Sparta Hotel
    Η πηγή για τα δεινά που αναφέρεις, είναι ακριβώς η παντελής έλλειψη φιλόζωης παιδείας. Και αυτή μπορεί να δοθεί μόνο από μικρές ηλικίες. Εγώ ακόμη θυμάμαι ένα παιδικό ποίημα που μας δίδασκαν (σε ένα απλό συνοικιακό δημοτικό - πήγα στο ΛΛΠ στο Γυμνάσιο) για να μας αναπτύξει τη φιλοζωΐα μας.
    Εννοείται ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις. Χωρίς να σπάσεις αυγά ομελέττα δεν τρως. Και ναι, θα υπάρξουν και αθώα θύματα... Όμως αυτό συμβαίνει τριγύρω μας ούτως ή άλλως. Όπως περιγράφεις κι εσύ, η κατάσταση είναι εκρηκτική ήδη, με τις θέσεις στις φιλοζωικές να μην καλύπτουν ούτε κλάσμα των αναγκών των αδέσποτων, με τις φόλες να μοιράζονται επίσημα κ.ο.κ.
    Όπως θα είδες, περιγράφω μια κατάσταση όπου οι Φιλοζωικές "χρεώνονται" τα σχολεία και επιλέγουν (ελπίζω εθελοντή) ανάμεσα από το προσωπικό (διδακτικό ή άλλο) για την καθημερινή επιτήρηση.
    Όσον αφορά το κόστος, με δεδομένη τη δυνατότητα καθημερινής προβολής σε χιλιάδες ματάκια, είμαι σίγουρος (και είναι η δουλειά μου, καθότι είμαι διαφημιστής) ότι θα βρεθούν ενδιαφερόμενοι χορηγοί, είτε σε πανεθνικό επίπεδο είτε τοπικά.
    Εννοείται ότι τα παραπάνω δε θα αποδώσουν από μόνα τους. Πρέπει να υπάρξει εκπαίδευση, ενημέρωση τοπικών κοινωνιών για τη δυσφήμιση (και κατ' επέκταση την απώλεια τουριστικού εσόδου) που υφιστάμεθα ως χώρα από αυτά τα φαινόμενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ελπιζω να εχετε δικιο...
    ισως να ειμαι απαισιοδοξη στο συγκεκριμενο θεμα και οι ελπιδες μου για το ανθρωπινο ειδος να εχουνε χαθει, δικαιολογημενα ομως.
    Τουλαχιστον αυτο που θα μπορουσε να γινει παραλληλα ή καλυτερα αρκετα νωριτερα, ειναι να προετοιμαστει αυτος ο "πειραματισμος" οσο περισσοτερο και καλυτερα γινετε.
    Να ενημερωθουν πρωτα ΟΛΟΙ για τα βασικα, να ληθουν οι οποιες αποριες υπαρξουν απο γονεις και παιδια, ακομα και δασκαλους, καθηγητες, κτλ., να γινει μια τυπικη "εκπαιδευση" καποιον χρονων σε ολους αυτους...και μετα να προχωρησουμε σε εφαρμογη αυτης της ιδεας.
    Να παρουμε τα μετρα πρωτα πριν ραψουμε...
    Γιατι αρκετα εχουνε βασανιστει και συνεχιζουνε να βασανιζονται τα κακομοιρα...μην τα μπλεξουμε αθελα τους σε καινουργιες περιτεπειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι κίνδυνοι υπαρκτοί, οι φόβοι δικαιολογημένοι! Προτεινόμενη λύση: ο κάθε Δήμος αντί να φολιάζει τα αδέσποτα να φτιάξει αξιοπρεπή καταφύγια και τα παιδιά πχ εναλλάξ σε ομάδες να πηγαίνουν να φροντίζουν τα ζώα κάποιες μέρες πχ τροφή νερό και να τα βγάζουν βόλτα. Είναι ευθύνη των Δήμων να φροντίσει για καταφύγια και χρηματοδότηση τους καθώς οι Δημότες του είναι που δημιουργούν τα αδέσποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η καταγωγή μου είναι από την Φλώρινα. Εκεί τα αδέσποτα είναι κατά κύριο λόγο κυνηγόσκυλα. Οι "φιλόζωοι" κυνηγοί έρχονται και αν το σκυλί δεν κάνει την δουλειά του σωστά τότε απλά το παρατάνε. φυσικά έρχονται και άλλοι "φιλόζωοι" που το παιχνίδι τους έχει πάψει να αρέσει και το αφήνουν επίσης. Και έχουμε δει εκεί πέρα σκυλιά να τρέχουνε και να κλαίνε προσπαθώντας να καταλάβουν το γιατί!
    Η καρδιά μου με πιάνει κάθε φορά που τα βλέπω.
    Συμφωνώ με τον Γιώργο ότι από κάπου πρέπει να αρχίσουμε και τα σχολεία είναι το καλύτερο μέρος.
    Θα πρόσθετα ότι σαν προετοιμασία για ένα χρόνο να πηγαίνουν οι φιλοζωικές με ένα σκυλί στο σχολείο και να φέρνουν τα παιδιά σε επαφή μαζί του. Να το δουν, να το αγγίξουν, να το κοιτάξουν στα μάτια. Στο εξωτερικό είναι πολύ συνηθισμένες τέτοιες επισκέψεις και ιδιαίτερα σε σχολεία με παιδιά με ειδικές ανάγκες.
    Μαζί με αυτή την δράση να απαγορευτεί φυσικά και από τα Pet Shop να πουλάνε κατοικίδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπαρχει καποιο παραδειγμα αντιστοιχου ή παρομοιου εγχειρηματος εστω και πιλοτικου σε αλλη χωρα του κόσμου;

    Θα χε ενδιαφερον να δουμε τι αντικτυπο ειχε εκει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποτε εμείς στην Ελλάδα ήμασταν το παράδειγμα για όλους τους "Δυτικούς"... Έχουμε φτάσει τώρα να πρέπει να αντιγράψουμε;;;

      Διαγραφή