GoodToCloseDownDOL

ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ Η ΚΡΙΣΗ:

ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΑΡΧΙΔΙΑΦΘΟΡΕΙΟ ΔΟΛ!!!

Του Γεωργίου Ελ. Χατζιδάκη

GiorgosHatzidakis @ facebook

HatzidakisGiorg @ twitter

Κι όμως η κρίση έχει και τα καλά της, δεν μπορείς να πεις. Ένα από αυτά είναι και το κλείσιμο του «Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη», γνωστού ως ΔΟΛ. Ναι, ξέρω θα αρχίσετε όλοι να κλαίγεστε και να με αποκαλείτε κακόβουλο και χαιρέκακο, αλλά για να θυμηθούμε λίγο:

Είμαι αρκετά μεγάλος πια για να θυμάμαι πόσο στήριξε ο ΔΟΛ τη σαπίλα του Παπανδρέου και των ΠΑΣΟΚόσκυλων του όταν αυτά εφόρμησαν να διαλύσουν την ήδη διεφθαρμένη Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Τόνους μελάνης έχυσε ο ΔΟΛ στο βωμό της εξυπηρέτησης του σαπιανδρέα και των τσιρακιών του, σπίλωσε τους αντιπάλους του και στήριξε τους δραγουμάνους του...

Είμαι πρώην διαφημιστής και θυμάμαι επίσης το «μαύρο 1995» όταν ο λακκές του Λαμπράκη «Βενιζέλος» πέρασε τον φερώνυμο «νόμο» του για τα ΜΜΕ. Είχε αφήσει τότε, εν μια νυκτί, άνεργους 100άδες εργαζόμενους στα Media Shops γιατί δε βόλευε το αφεντικό του η ελεύθερη οικονομία. Είχε επίσης δεσμεύσει τη διαφήμιση των φορέων του Ελληνικού Δημοσίου σε παράλογες ποσοστώσεις προς τα έντυπα μέσα και τα περιφερειακά μέσα, λες και η διαφήμιση δεν αποσκοπεί στην προώθηση, αλλά αποτελεί επιδότηση. Πού ήταν τότε οι «ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι» του ΔΟΛ να κατακεραυνώσουν αυτές τις ΔΟΛιες μεθοδεύσεις;

Είμαι Αθηναίος και μουσικόφιλος και επίσης θυμάμαι το φαραωνικό «Μέγαρο» που χτίστηκε λεηλατώντας τις επιδοτήσεις και το Κράτος, βωμός στην εγωπάθεια μιας κομπλεξικής αδερφάρας που είχε φτάσει να καταδυναστεύει τα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας. Την κατάληξη δε της ιστορίας τη γνωρίζετε όλοι σας, αφού το Ελληνικό Κράτος υποχρεώθηκε να καλύψει τα υπερχρέη του «Μεγάρου», φορτώνοντας κι άλλο τον εξαθλιωμένο προϋπολογισμό μας... Αλήθεια πότε τόλμησε κάποιος συντάκτης του ΔΟΛ να σχολιάσει τις λανθασμένες επιλογές του «Μεγάρου»;

Είμαι βιβλιόφιλος (ενίοτε και βιβλιοφάγος) και δεν μπορώ παρά να θρηνώ την καταστροφή των μικρών, συνοικιακών βιβλιοπωλείων, αλλά και των ιστορικών τύπου «ΕΣΤΙΑΣ» του φίλου μου Γιάννη, στην οποία συνετέλεσε ο ΔΟΛ. Μοίραζε βλέπετε αφειδώς βιβλία σε εξωφρενικά χαμηλές τιμές, στο πλαίσιο ενός παράνομου και εξοντωτικού ανταγωνισμού (αλήθεια τι έγινε ο Νόμος που ορίζει ότι το on-pack promotion δεν μπορεί να υπερβαίνει την αξία του πωλούμενου είδους; Αλλά ξέχασα, για το Λαμπράκη και τους διαπλεκόμενους του συναφιού του δεν ισχύουν οι νόμοι...). Επίσης θύματα του ΔΟΛ (και των ομοίων του, ας μη ξεχνιόμαστε) υπήρξαν τα videoclubs και τα δισκοπωλεία. Κι όμως είχαν το θράσσος να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις χαμένες θέσεις οι «δημοσιογράφοι» του ΔΟΛ... Ακόμα χειρότερα δε, ούτε καν να τυπώσουν στην Ελλάδα δε νοιάζονταν τα βιβλία που πλημμύρισαν πολλές (και τη δική μου) βιβλιοθήκη, στερώντας θέσεις εργασίας και από τα 10.000 τυπογραφεία που κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ενόσω τα πανάκριβα μηχανήματα αγοράζονται (όταν δεν κλέβονται) από αλβάνια!!

Και βέβαια, την κατάλληλη στιγμή, ο πάντα ΔΟΛιος οργανισμός «ανέκρουσε πρύμναν» και ενσωματώθηκε στη Νδούλα, αφού είδε το ΠΑΣΟΚ να βυθίζεται κάτω από το βάρος των εγκλημάτων του. Έτσι ένας γόνος της νέας «δυναστείας» των ΔΟΛίων έγινε βο(υ)λευτής και παρολίγο υπουργός της έτερης κυβερνήσεως εθνοπροδοτών και διασπαθιστών του δημοσίου χρήματος. Φευ όμως, παρήλαθαν οι καιροί που οι πολιτικές διασυνδέσεις διέσωζαν «προβληματικές» επιχειρήσεις. Έχουν βλέπετε και οι κρίσεις (και πρωτίστως τα Μνημόνια και η κηδεμονία) και τα καλά τους: στα τσακίδια ΔΟΛ, δε θα μας λείψεις ούτε εσύ, ούτε η σαπίλα σου!!!